جا مانده . . .

بنام خدایی که در همین نزدیکسیت...

برای دومین بار هم قسمت شد برم جنوب اما ایندفه یه کم با قبلی فرق میکرد ایندفه باید وظیفه ای رو هم به عهده گرفته بودم انجام میدادم...

و این طور شد که از کاروان جا ماندم هرچند که تو منطقه حضور داشتم اما نشد که از مهمونی که دعوتم کرده بودن بهره مند! شوم و خدا می داند که از اردوی جنوب امسال(91) یک دنیا حسرت برایم ماند...

حسرت اینکه از کاروان جا ماندم، از فکه، طلائیه، اروند...

اما اگه راست و حسنیشو بخواین کلاه خودمو پیش خودم قاضی کردم و دیدم خودم خیلیم کم کاری کردم، خیلیارو هم از دست خودم رنجوندم و یه جاهایی فراموش کردم برای چی اومدم و مهمون کیا هستم، خیلی بهتر ازین میشد کاریو که برعهده داشتم انجام بدم ولی بهرحال بدلایلی(توجیه کم کاری) نشد که بشه

نمیدونم شاید خودم هم یه کم خرده شیشه؟! داشتم که ...

شاید همینا باعث شدن که الان دچار این "حسرت بزرگ" شوم و از کاروان عشق، جا بمونم، نمیدانم، فقط کاش خدا قسمت کنه یه بار دیگه مهمون شهدا شوم.

ــــــــــــــ

پی نوشت1: حلال کنید.

شهید نوشت: جنگ دانشگاهی است که مدرک آن پاک بودن، خلوص نیت،‌ صبر و تحمل است.(شهید محسن نورانی)

آیه نوشت:وَ سارِعُوا إِلى‏ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقینَ(آبه 133/ آل عمران)

پی نوشت2: تعدادی عکس از اردو در ادامه مطلب که توسط دوستان تهیه شده.